นิทานเรขาคณิต

สามเหลี่ยมผจญภัย (ภาค 2 อยู่ไหน...วงกลม)

ท้องฟ้าค่ำคืนนี้ ดูสว่างกระจ่างตายิ่งนัก สี่เหลี่ยมชวนสามเหลี่ยมออกมานอนดูดาวด้วยกัน

“ท้องฟ้าคืนนี้ ช่างสวยงามเหลือเกิน” สี่เหลี่ยมพูดพร้อมกับแหงนหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้า

“อันที่ส่องแสงระยิบระยับคือดวงดาวใช่ไหม” สามเหลี่ยมถามด้วยความสนใจ

“ใช่จ๊ะ ดวงดาวจะส่องแสงและออกมาเที่ยวเล่นในเวลากลางคืนเท่านั้น” สี่เหลี่ยมบอก

พระจันทร์ดวงหนึ่งล่องลอยออกมาจากกลีบเมฆ และส่องแสงขาวนวลไปทั่วท้องฟ้า “โอ้โห แล้วนั่นอะไรเหรอ สวยจัง” สามเหลี่ยมชี้ไปที่วงกลมดวงใหญ่ “อ๋อ เราเรียกเขาว่าพระจันทร์ยังไงล่ะ ลองมองดูดีดี ตัวของพระจันทร์จะเป็นวงกลมสวยสง่าอยู่ท่ามกลางดวงดาวจ๊ะ” สี่เหลี่ยมพูดพร้อมกับอ้าเหยียดแขนและทำมือวาดเป็นวงกลมให้สามเหลี่ยมดู

สามเหลี่ยมยิ้มให้กับพระจันทร์ที่อยู่บนท้องฟ้า “พระจันทร์เป็นวงกลมสวยจัง วงกลม วงกลม วงกลม” สามเหลี่ยมพลันนึกถึงเพื่อนวงกลมที่เคยเล่นด้วยกันอยู่บนยอดเขา “ใช่แล้ว ฉันจะไต่ท้องฟ้าไปหาพระจันทร์เพื่อตามหาเพื่อนวงกลม” แล้วสามเหลี่ยมก็วิ่งตามพระจันทร์ สี่เหลี่ยมได้แต่งุนงง แต่ก็วิ่งตามสามเหลี่ยมไปติดๆ

และไม่ว่าสามเหลี่ยมจะวิ่งเร็วแค่ไหน ปีนภูเขาหรือต้นไม้ที่สูงเสียดฟ้าก็ไม่สามารถจับพระจันทร์ได้ พระจันทร์ค่อยๆ เลือนหายลับตาไปเมื่อฟ้าสาง

สามเหลี่ยมเล่าเรื่องตามหาเพื่อนวงกลมให้สี่เหลี่ยมฟัง สี่เหลี่ยมจึงเข้าใจสามเหลี่ยมและพาสามเหลี่ยมออกเดินทางตามหาวงกลม

สามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยมเดินไปทุกหนแห่งที่คิดว่ามีวงกลมอยู่ที่นั่น จนกระทั่งทั้งสองเดินไปถึงทุ่งดอกทานตะวันสีเหลืองอร่ามตา

สามเหลี่ยม “เธอคือวงกลมเพื่อนของฉันหรือเปล่าจ๊ะ”

ดอกทานตะวัน “ทำไมเธอถึงคิดว่าฉันคือวงกลมเพื่อนเธอล่ะ”

สามเหลี่ยม “ก็เพราะเธอมีดอกเป็นวงกลมนะสิจ๊ะ”

ดอกทานตะวัน “อ๋อใช่แล้ว อ ยเท่านั้นจ๊ะ"นก็มีแต่ผึ้ง นไม่เคยรู้จักเธอเลย เพื่อนของฉันก็มีแต่ผึ้ง ลี่ยมฉันมีดอกเป็นวงกลม แต่ฉันไม่เคยรู้จักเธอเลย เพื่อนของฉันก็มีแต่ผึ้งน้อย หนอนเขียว และผีเสื้อแสนสวยเท่านั้นจ๊ะ”

สามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยมจึงลาดอกทานตะวันและเดินทางต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ ทั้งสองเดินทางผ่านตลาด เห็นลูกโป่งผูกติดรวมกันไว้หลายลูก สามเหลี่ยมถามลูกโป่งอย่างมีความหวัง “เธอคือวงกลมเพื่อนของฉันหรือเปล่าจ๊ะ” ลูกโป่งส่ายหน้า “ตัวฉันเป็นวงกลม แต่ฉันไม่เคยรู้จักเธอเลย เพื่อนของฉันก็มีแต่เชือกสายรุ้ง สายลม และเด็กๆ เท่านั้นจ๊ะ”

สามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยมเดินผ่านร้ายขายขนมเค้ก สี่เหลี่ยมจึงชวนสามเหลี่ยมแวะเข้าไปในร้าน ขนมเค้กกระโดดออกจากตู้มาหาสามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยม “มาหาใครเหรอจ๊ะ” “เธอคือวงกลมเพื่อนของฉันหรือเปล่าจ๊ะ” ขนมเค้กหัวเราะเสียงดังทันที “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉันไม่ใช่วงกลมเพื่อนของเธอหรอก” “แล้วทำไมหน้าของเธอจึงเป็นวงกลมล่ะ” สามเหลี่ยมถามด้วยเสียงที่เศร้าและผิดหวัง “เพราะเด็กๆ ชอบกัดกินขนมเค้กก้อนกลมๆ นะสิ ฉันไม่เคยรู้จักเธอเลย เพื่อนของฉันก็มีแต่แป้ง น้ำตาล และช็อกโกแล็ตเท่านั้นจ๊ะ”

สามเหลี่ยมผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สี่เหลี่ยมก็ปลอบใจสามเหลี่ยมและอยู่ข้างๆ ในยามที่สามเหลี่ยมอ่อนล้า “เราลองไปที่ที่เธอเจอวงกลมดีไหม” สี่เหลี่ยมพูดขึ้นขณะนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ “บนยอดเขาโน้นนะเหรอ” สามเหลี่ยมชี้ไปที่ยอดเขา “ใช่ เราอาจจะเจอวงกลมที่นั่นก็ได้นะ” สี่เหลี่ยมยังคงให้กำลังใจสามเหลี่ยม

แล้วทั้งสองก็ปีนไต่ภูเขาขึ้นไปด้วยกัน ใกล้จะค่ำแล้ว ทั้งสองไปถึงยอดเขา และนอนหมดแรงแหงนหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อหวังจะเจอวงกลมของพระจันทร์

ไม่นานพระจันทร์ก็โผล่พ้นขอบฟ้าและส่องแสงขาวนวลอร่ามตา สามเหลี่ยมตะโกนเรียกพระจันทร์ “วงกลม ได้โปรดลงมาหาฉันเถอะ ฉันมารับเธอไปอยู่ด้วยกัน เป็นสมาชิกของครอบครัวสามเหลี่ยมยังไงล่ะ” แต่พระจันทร์ก็ไม่สนใจเสียงร้องเรียกของสามเหลี่ยมและเต้นเริงระบำกับดวงดาวอย่างสนุกสนาน

สามเหลี่ยมร้องเรียกวงกลมจนเสียงแหบแห้งเขาร้องให้อย่างสิ้นหวัง

และแล้วเสียงหนึ่งก็ดังมาจากหลังก้อนหิน “เธอมารับฉันจริงๆ เหรอ”

สามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยมจึงหันไปมองตามเสียง เห็นวงกลมยืนยิ้มน้ำตาคลอด้วยความดีใจ “ฉันนึกว่าเธอลืมฉันเสียแล้ว ฉันก็ตามหาเธอเหมือนกัน แต่ไม่เจอ จึงตัดสินใจกลับมายังที่ที่เราเคยเจอกันครั้งแรก” สามเหลี่ยมโผเข้ากอดวงกลม วงกลมก็กอดสามเหลี่ยมไว้แน่น สี่เหลี่ยมยืนมองพร้อมกับยิ้มมีความสุขกับสามเหลี่ยมและวงกลม

นิทานเรขาคณิต

สามเหลี่ยมผจญภัย (ภาค 1 เพื่อนใหม่)

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่ง ชื่อว่า “ครอบครัวสามเหลี่ยม” มีสมาชิกประกอบด้วย พ่อ แม่ และลูก ทั้งสามอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข


ครอบครัวสามเหลี่ยมชอบเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนาน บางวันก็เล่นแปลงกายเป็นภูเขา

บางครั้งก็เล่นขี่หลังกัน จนกลายเป็นต้นไม้ที่สูงใหญ่

วันหนึ่งขณะครอบครัวสามเหลี่ยมกำลังเล่นด้วยกันอย่างเพลิดเพลิน ทันใดนั้นท้องฟ้าก็มืดครึ้ม และเกิดฝนตกหนัก มีลมพายุพัดโหมกระหน่ำ

และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ลมพายุได้พัดพาลูกสามเหลี่ยมลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า พ่อกับแม่สามเหลี่ยมคว้าตัวลูกสามเหลี่ยมไว้ไม่ทัน

ลูกสามเหลี่ยมล่องลอยไปกับสายลม พายุได้พัดพาลูกสามเหลี่ยมไปตกยังแม่น้ำสายหนึ่ง ลูกสามเหลี่ยมหันมองไปรอบตัว แต่ไม่เจอใครเลย
ลูกสามเหลี่ยมจึงออกเดินทางตามหาพ่อแม่สามเหลี่ยมและได้เจอวงกลมนั่งเศร้าอยู่เพียงลำพังบนยอดเขา
วงกลมชวนลูกสามเหลี่ยมเล่นด้วยกัน ลูกสามเหลี่ยมเล่นกับวงกลมจนลืมตามหาพ่อแม่ เอ!ลูกสามเหลี่ยมกับวงกลมเล่นอะไรกันนะ...อยากรู้จัง
ลูกสามเหลี่ยมวิ่งเล่นกับวงกลมอย่างเพลิดเพลินบนยอดเขา และลูกสามเหลี่ยมก็พลัดตกลงจากยอดเขา วงกลมช่วยลูกสามเหลี่ยมไว้ไม่ทัน จึงได้แต่มองตามด้วยความตกใจ


ลูกสามเหลี่ยมกลิ้งลงจากยอดเขาหลายรอบ และนอนนิ่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ มีเสียงของสิ่งหนึ่งมาเรียกลูกสามเหลี่ยมให้ตื่นขึ้น














ลูกสามเหลี่ยมตื่นขึ้นและตกใจเมื่อมองเห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้า

ลูกสามเหลี่ยมจึงเล่าเรื่องตามหาพ่อแม่ให้สี่เหลี่ยมฟัง สี่เหลี่ยมรู้สึกสงสารลูกสามเหลี่ยมจึงชวนไปนอนพักที่บ้านด้วยกัน
รุ่งเช้าสี่เหลี่ยมจึงอาสาพาลูกสามเหลี่ยมตามหาพ่อแม่ ทั้งสองออกเดินทางเป็นเวลาหลายวันหลายคืน บางครั้งสามเหลี่ยมเหนื่อยล้า สี่เหลี่ยมก็จะให้ลูกสามเหลี่ยมขี่หลัง


และบ่อยครั้งที่ลูกสามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยมเดินจูงมือไปด้วยกัน ทั้งสองมีความสุขมากขณะเดินทางตามหาพ่อแม่สามเหลี่ยม

ลูกสามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยมเดินทางไปถึงริมทะเลแห่งหนึ่ง ทันใดนั้นลูกสามเหลี่ยมก็ร้องตะโกนออกมาด้วยความดีใจ เมื่อมองเห็นภูเขาที่อยู่ไกลออกไปในทะเล

ลูกสามเหลี่ยม “นั่นไงพ่อกับแม่ของฉัน”
สี่เหลี่ยม “ดีใจจัง เราเจอพ่อกับแม่ของเธอแล้ว แล้วเราจะข้ามทะเลไปหาพ่อกับแม่ของเธอยังไงดีล่ะ”
ลูกสามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยมจึงช่วยกันคิด และแล้วลูกสามเหลี่ยมก็คิดหาวิธีจนได้
ลูกสามเหลี่ยม “ฉันขอขี่บนหลังเธอก็แล้วกันนะ”
สี่เหลี่ยม “ทำไมล่ะ?”
ลูกสามเหลี่ยม “ เราจะได้กลายเป็นเรือน้อย ล่องลอยข้ามน้ำทะเลยังไงล่ะ”
แล้วทั้งสองก็แปลงกายเป็นเรือล่องลอยไปในทะเล


พ่อแม่สามเหลี่ยมดีใจมากที่ได้เจอลูกสามเหลี่ยม พ่อสามเหลี่ยมขอบคุณสี่เหลี่ยมที่ช่วยพาลูกสามเหลี่ยมตามหาพ่อแม่จนเจอ
สี่เหลี่ยมได้ทำหน้าที่ช่วยลูกสามเหลี่ยมตามหาพ่อแม่เจอแล้ว จึงขอลากลับบ้านสี่เหลี่ยมรู้สึกเศร้ามากที่จะต้องจากลูกสามเหลี่ยมไป
ลูกสามเหลี่ยม “เธอจะอยู่กับเราก็ได้นะ”
สี่เหลี่ยม “ฉันอยู่กับครอบครัวเธอได้จริงเหรอ” สี่เหลี่ยมถามด้วยความตื่นเต้นและดีใจ
ลูกสามเหลี่ยม “ได้สิ...และเราจะเป็นครอบครัวเดียวกัน”
ตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวสามเหลี่ยมก็มีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้น สี่เหลี่ยมอยู่กับครอบครัวสามเหลี่ยมอย่างมีความสุขและไม่มีวันเงียบเหงาในครอบครัวสามเหลี่ยมอีกเลย

...ไปดูกันกับวันแสนสนุกของครอบครัวสามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยม

คำพื้นฐานกับนิทานพยัญชนะไทย น.หนู (พยัญชนะตัวที่ ๒๕)

น้องนุ่น

น้องนุ่นตื่นนอนแต่เช้า อาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันและแต่งตัวไปโรงเรียน

น้าขับรถมอเตอร์ไซด์ไปส่งน้องนุ่น น้องนุ่นนั่งข้างหลังกอดเอวน้าไว้แน่น

น้าและน้องนุ่นขับรถผ่านทุ่งนา ในนามีน้ำ ชาวนากำลังดำนา

นกกาก็ออกมาโบยบินหากินปลาในนาข้าวของชาวนา

น้องนุ่นดีใจที่เห็นนกสีเขียว จึงเอานิ้วชี้ไปที่นก

“นั่นนกอะไรคะ” น้องนุ่นถามน้า “นกแก้วจ๊ะ” น้าบอกนุ่น

นกแก้วขนนุ่ม บินผ่านน้าและน้องนุ่นไปยังหนองน้ำ นุ่นโบกมือให้นกแก้ว

เมื่อถึงโรงเรียน เห็นนักเรียนนั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นน้อยหน่า

น้องนุ่นสะพายกระเป๋าและถือกล่องนมเดินเข้าห้องเรียน

ในห้องเรียนของน้องนุ่นมีภาพในหลวงติดอยู่ น้องนุ่นไหว้ในหลวงและบอกน้าว่า “หนูรักในหลวงค่ะ” น้าก็รักในหลวงเหมือนน้องนุ่น

น้องนุ่นเก็บกระเป๋า และนำนมไปวางที่โต๊ะคุณครู

โต๊ะคุณครูมีขวดน้ำปลา และถุงน้ำตาล น้องนุ่นวางนมใกล้ถุงน้ำตาล

คุณครูเดินมา น้องนุ่นและน้าสวัสดีคุณครู คุณครูสวัสดีน้าและน้องนุ่น

น้ากลับบ้าน น้องนุ่นเรียนหนังสือที่โรงเรียน

ตอนเย็นน้ามารับน้องนุ่นกลับบ้าน

• คำพื้นฐานหมวด น

น้อง นก หนู(ส) หนังสือ น้ำ นอน นักเรียน นั่ง ในหลวง นกแก้ว นม น้ำตาล น้ำปลา น้า นา หน้า น้อยหน่า นิ้ว นั่น

• คำที่ใช้ในนิทานตัว น

น้อง นก หนู(ส) หนังสือ น้ำ นอน นักเรียน นั่ง ในหลวง นกแก้ว นม น้ำตาล น้ำปลา น้า นา หน้า น้อยหน่า นิ้ว นั่น นุ่น แน่น ดำนา ชาวนา นุ่ม หนองน้ำ

• น ออกเสียง นอ-ออ-นอ = นอ

พยัญชนะอื่นๆที่ออกเสียง นอ ได้แก่

ณ.เณร (พยัญชนะตัวที่ ๑๙) คำที่ใช้ในภาษาไทย : เณร ณรงค์ ณ ญาณ คำนวณ บัณฑิต

คำพื้นฐานกับนิทานพยัญชนะไทย อ.อ่าง (พยัญชนะตัวที่ ๔๓)

ออม อ้ำ

น้องออมกับน้องอ้ำ ชวนกันไปดูอึ่งอ่างที่อ่างเก็บน้ำ
อึ่งอ่างอ้วนแอบอยู่ตามซอกหิน

น้องออมหยิบองุ่นออกมาจากถุง แบ่งให้น้องอ้ำ น้องอ้ำอมยิ้มเมื่อมองเห็นองุ่น

น้องออมกับน้องอ้ำนั่งกินองุ่นอย่างเอร็ดอร่อย มองดูอึ่งอ่างข้างอ่างเก็บน้ำ

อึ่งอ่างเห็นน้องออมกับน้องอ้ำ จึงเดินอืดอาดลงอ่างเก็บน้ำ

เย็นแล้วคุณอามาเรียกน้องออมกับน้องอ้ำกลับบ้าน

น้องออมกับน้องอ้ำมองหาอึ่งอ่างอ้วน อึ่งอ่างอ้วนเดินอืดอาดขึ้นมาจากอ่างเก็บน้ำ น้องออมกับน้องอ้ำวางองุ่นไว้ให้อึ่งอ่างอ้วนกิน

น้องออมกับน้องอ้ำเดินกลับบ้านกับคุณอา บ้านของน้องออมกับน้องอ้ำอยู่ไกลจากอ่างเก็บน้ำ

เมื่อถึงบ้านน้องออมกับน้องอ้ำรีบอาบน้ำ
น้องออมเปิดน้ำใส่อ่าง น้องอ้ำเปิดฝาโอ่งน้ำ

น้องออมนอนอาบน้ำในอ่าง น้องอ้ำยืนอาบน้ำข้างโอ่ง

ก่อนนอนคุณอาอ่านหนังสือนิทานเรื่อง “ไออุ่นจากอ้อมกอด” ให้น้องออมกับน้องอ้ำฟัง

น้องออมกับน้องอั้มจึงนอนกอดกันเพื่อรับไออุ่นจากอ้อมกอด

• คำพื้นฐานหมวด อ

อ่าน อา อาบน้ำ องุ่น

• คำที่ใช้ในนิทานตัว อ

อ่าน อา อาบน้ำ องุ่น ออม อ้ำ อึ่งอ่าง อ่างเก็บน้ำ อ้วน แอบ ออก อมยิ้ม เอร็ดอร่อย อืดอาด อ่าง โอ่ง ไออุ่น อ้อมกอด

• อ ออกเสียง ออ-ออ-ออ = ออ

คำพื้นฐานกับนิทานพยัญชนะไทย ห.หีบ (พยัญชนะตัวที่ ๔๑)

ห่าน หงส์ เห็ด หอย

ห่าน หงส์ หากินริมหาดทราย ห่านชอบกินหอย หงส์ชอบกินเห็ด

ห่านมองเห็นหงส์ริมหาดทราย ห่านหัวเราะดีใจที่เจอหงส์ หงส์หัวเราะดีใจที่เจอห่าน

ห่านแบ่งหอยให้หงส์ หงส์แบ่งเห็ดให้ห่าน ห่านกินเห็ด หงส์กินหอย ห่านและหงส์กินหอยกินเห็ด

หงส์ชวนห่านไปที่ห้อง ห้องของหงส์มีหัวหอมและเห็ดหูหนู

ห่านหิวจึงขอกินหัวหอมและเห็ดหูหนู เห็ดหูหนูติดที่หัวเข่าห่าน

หงส์หัวเราะห่าน และกระซิบข้างหูห่านบอกให้ดูเห็ดหูหนูที่ติดอยู่หัวเข่าห่าน

ห่านจึงเก็บเห็ดหูหนูที่ติดอยู่หัวเข่าไปไว้ในห้องครัวของหงส์

ห่านลาหงส์กลับบ้าน หงส์บอกห่านว่าพรุ่งนี้จะไปหาเห็ดหาหอยที่ริมหาดทรายอีก

ห่านก็บอกหงส์ว่าพรุ่งนี้จะไปหาเห็ดหาหอยที่ริมหาดทรายอีกเหมือนกัน

• คำพื้นฐานหมวด ห

ให้ หู เห็น ห้อง หา หัว หัวเข่า

• คำที่ใช้ในนิทานตัว ห
  

ให้ หู เห็น ห้อง หา หัวเข่า ห่าน หงส์ หาด หอย เห็ด หัวเราะ หัวหอม เห็ดหูหนู ห้องครัว

• ห ออกเสียง หอ-ออ-หอ = หอ

คำพื้นฐานกับนิทานพยัญชนะไทย ส.เสือ (พยัญชนะตัวที่ ๔๐)

สวนสัตว์สนุก

สาวแสนสวยจะไปเที่ยวสวนสัตว์ จึงใส่เสื้อกันหนาวสีส้ม เสื้อกันหนาวสีส้มตัวสั้นจึงมองเห็นสะดือสาวแสนสวย


สาวแสนสวยหยิบสมุดเดินขึ้นรถสามล้อไปสวนสัตว์


ในสวนสัตว์มีสัตว์หลายชนิด สาวแสนสวยมองเห็นเสือกับสิงโตส่งเสียงคำรามอยู่ในกรง


ข้างๆ กรงเสือกับสิงโตมีแม่ค้าขายส้มโอ
เสือกับสิงโตชอบกินส้มโอ จึงขอให้สาวแสนสวยซื้อส้มโอให้กิน


สาวแสนสวยจึงซื้อส้มโอสองลูกให้เสือกับสิงโต


เสือกับสิงโตแย่งกันกินส้มโอ จนส้มโอหล่นลงบนพื้นสกปรก
เสือกับสิงโตอดกินส้มโอ เสือโมโหส่งเสียงคำรามสิงโต สิงโตก็โมโหจึงส่งเสียงคำรามเสือบ้าง


สาวแสนสวยสอนเสือกับสิงโต ให้เสือกับสิงโตรักกันและแบ่งส้มโอให้กันกิน


สาวแสนสวยเก็บส้มโอที่สกปรกไปล้างที่ก๊อกน้ำข้างสนามหญ้า


เสือจึงแบ่งส้มโอให้สิงโต สิงโตก็แบ่งส้มโอให้เสือ


สาวแสนสวยกลับบ้านและซื้อส้มโอไปฝากแม่ที่บ้านสี่ลูก (หนึ่ง สอง สาม สี่ ส้มโออร่อยดี สี่ สาม สอง หนึ่ง)

• คำพื้นฐานหมวด ส

ใส่ ส้มโอ เสื้อกันหนาว เสื้อ ส้ม สอน สวนสัตว์ สะดือ เสื้อผ้า สิงโต สมุด เสือ

• คำที่ใช้ในนิทานตัว ส

ใส่ ส้มโอ เสื้อกันหนาว ส้ม สอน สวนสัตว์ สะดือ สิงโต สมุด เสือ สาว แสนสวย สี สั้น สามล้อ ส่งเสียง สอง สาม สี่ สกปรก สนาม สัตว์

• ส ออกเสียง สอ-ออ-สอ = สอ

พยัญชนะอื่นๆที่ออกเสียง สอ ได้แก่
ศ.ศาลา (พยัญชนะตัวที่ ๓๘) คำที่ใช้ในภาษาไทย : ศาลา ศพ ศาล โศก ศรี ศอก ศิวะ ศัพท์ ศักราช ศาสดา ศัลย์ ศึกษา ศาสตร์ ศีล ศุกร์ ศิลปะ ศีรษะ ศูนย์ เศร้า เศรษฐี กุศล

ษ.ฤษี (พยัญชนะตัวที่ ๓๙) คำที่ใช้ในภาษาไทย : ฤษี ภาษา ษมา(ขมา) ภูษา โทษา

คำพื้นฐานกับนิทานพยัญชนะไทย ว.แหวน (พยัญชนะตัวที่ ๓๗)

วัววิ่ง

วัวหลงฝูงตัวหนึ่งวิ่งเข้าไปในวัด

ในวัดมีคนใส่แว่นตากำลังนั่งไหว้พระ

วัววิ่งไปชนคนไหว้พระ ชนวิทยุคนไหว้พระ

คนไหว้พระล้มลงไปทับวิทยุ

คนไหว้พระโวยวายวิ่งไล่วัว

วัววิ่งหนีอย่างว่องไว เวียนวนอยู่ในวัด

เด็กเล่นว่าวเห็นคนไหว้พระวิ่งไล่วัว จึงวิ่งไล่วัวช่วยคนไหว้พระ

วัววิ่งหนีคนไหว้พระและเด็กเล่นว่าว จนออกนอกเขตวัด

คนไหว้พระและเด็กเล่นว่าวหยุดวิ่งไล่วัว คนไหว้พระจึงกลับไปไหว้พระ เด็กเล่นว่าวจึงกลับไปเล่นว่าว
และวัวก็ไม่เคยวิ่งเวียนวนในวัดอีกเลย

• คำพื้นฐานหมวด ว

วัว ไหว้ วิ่ง วิทยุ วัด

• คำที่ใช้ในนิทานตัว ว

วัว ไหว้ วิ่ง วิทยุ วัด แว่นตา โวยวาย ว่องไว เวียนวน ว่าว

• ว ออกเสียง วอ-ออ-วอ = วอ