กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่ง ชื่อว่า “ครอบครัวสามเหลี่ยม” มีสมาชิกประกอบด้วย พ่อ แม่ และลูก ทั้งสามอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
ครอบครัวสามเหลี่ยมชอบเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนาน บางวันก็เล่นแปลงกายเป็นภูเขา
บางครั้งก็เล่นขี่หลังกัน จนกลายเป็นต้นไม้ที่สูงใหญ่
วันหนึ่งขณะครอบครัวสามเหลี่ยมกำลังเล่นด้วยกันอย่างเพลิดเพลิน ทันใดนั้นท้องฟ้าก็มืดครึ้ม และเกิดฝนตกหนัก มีลมพายุพัดโหมกระหน่ำ
และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ลมพายุได้พัดพาลูกสามเหลี่ยมลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า พ่อกับแม่สามเหลี่ยมคว้าตัวลูกสามเหลี่ยมไว้ไม่ทัน
ลูกสามเหลี่ยมล่องลอยไปกับสายลม พายุได้พัดพาลูกสามเหลี่ยมไปตกยังแม่น้ำสายหนึ่ง ลูกสามเหลี่ยมหันมองไปรอบตัว แต่ไม่เจอใครเลย
ลูกสามเหลี่ยมจึงออกเดินทางตามหาพ่อแม่สามเหลี่ยมและได้เจอวงกลมนั่งเศร้าอยู่เพียงลำพังบนยอดเขา
วงกลมชวนลูกสามเหลี่ยมเล่นด้วยกัน ลูกสามเหลี่ยมเล่นกับวงกลมจนลืมตามหาพ่อแม่ เอ!ลูกสามเหลี่ยมกับวงกลมเล่นอะไรกันนะ...อยากรู้จัง
ลูกสามเหลี่ยมวิ่งเล่นกับวงกลมอย่างเพลิดเพลินบนยอดเขา และลูกสามเหลี่ยมก็พลัดตกลงจากยอดเขา วงกลมช่วยลูกสามเหลี่ยมไว้ไม่ทัน จึงได้แต่มองตามด้วยความตกใจ
ลูกสามเหลี่ยมกลิ้งลงจากยอดเขาหลายรอบ และนอนนิ่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ มีเสียงของสิ่งหนึ่งมาเรียกลูกสามเหลี่ยมให้ตื่นขึ้น
ลูกสามเหลี่ยมตื่นขึ้นและตกใจเมื่อมองเห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้า
ลูกสามเหลี่ยมจึงเล่าเรื่องตามหาพ่อแม่ให้สี่เหลี่ยมฟัง สี่เหลี่ยมรู้สึกสงสารลูกสามเหลี่ยมจึงชวนไปนอนพักที่บ้านด้วยกัน
รุ่งเช้าสี่เหลี่ยมจึงอาสาพาลูกสามเหลี่ยมตามหาพ่อแม่ ทั้งสองออกเดินทางเป็นเวลาหลายวันหลายคืน บางครั้งสามเหลี่ยมเหนื่อยล้า สี่เหลี่ยมก็จะให้ลูกสามเหลี่ยมขี่หลัง
และบ่อยครั้งที่ลูกสามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยมเดินจูงมือไปด้วยกัน ทั้งสองมีความสุขมากขณะเดินทางตามหาพ่อแม่สามเหลี่ยม
ลูกสามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยมเดินทางไปถึงริมทะเลแห่งหนึ่ง ทันใดนั้นลูกสามเหลี่ยมก็ร้องตะโกนออกมาด้วยความดีใจ เมื่อมองเห็นภูเขาที่อยู่ไกลออกไปในทะเล
ลูกสามเหลี่ยม “นั่นไงพ่อกับแม่ของฉัน”
สี่เหลี่ยม “ดีใจจัง เราเจอพ่อกับแม่ของเธอแล้ว แล้วเราจะข้ามทะเลไปหาพ่อกับแม่ของเธอยังไงดีล่ะ”
ลูกสามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยมจึงช่วยกันคิด และแล้วลูกสามเหลี่ยมก็คิดหาวิธีจนได้
ลูกสามเหลี่ยม “ฉันขอขี่บนหลังเธอก็แล้วกันนะ”
สี่เหลี่ยม “ทำไมล่ะ?”
ลูกสามเหลี่ยม “ เราจะได้กลายเป็นเรือน้อย ล่องลอยข้ามน้ำทะเลยังไงล่ะ”
แล้วทั้งสองก็แปลงกายเป็นเรือล่องลอยไปในทะเล
พ่อแม่สามเหลี่ยมดีใจมากที่ได้เจอลูกสามเหลี่ยม พ่อสามเหลี่ยมขอบคุณสี่เหลี่ยมที่ช่วยพาลูกสามเหลี่ยมตามหาพ่อแม่จนเจอ
สี่เหลี่ยมได้ทำหน้าที่ช่วยลูกสามเหลี่ยมตามหาพ่อแม่เจอแล้ว จึงขอลากลับบ้านสี่เหลี่ยมรู้สึกเศร้ามากที่จะต้องจากลูกสามเหลี่ยมไปลูกสามเหลี่ยม “เธอจะอยู่กับเราก็ได้นะ”
สี่เหลี่ยม “ฉันอยู่กับครอบครัวเธอได้จริงเหรอ” สี่เหลี่ยมถามด้วยความตื่นเต้นและดีใจ
ลูกสามเหลี่ยม “ได้สิ...และเราจะเป็นครอบครัวเดียวกัน”
ตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวสามเหลี่ยมก็มีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้น สี่เหลี่ยมอยู่กับครอบครัวสามเหลี่ยมอย่างมีความสุขและไม่มีวันเงียบเหงาในครอบครัวสามเหลี่ยมอีกเลย
...ไปดูกันกับวันแสนสนุกของครอบครัวสามเหลี่ยมกับสี่เหลี่ยม
เรื่องน่ารัก สนุกและมีสาระ ดีมากเลยค่ะ ขออนุญาตินำโครงเรื่องไปใช้สอนในแบบฝึกเด็กป.หนึ่งที่ห้องนะคะ
ตอบลบ