คำพื้นฐานกับนิทานพยัญชนะไทย ฉ.ฉิ่ง(พยัญชนะตัวที่ ๙)

ฉู่ฉี่ฉลาม


ตาฉวยเป็นคนโฉ่งฉ่าง ชอบฉุนเฉียว อาศัยอยู่ในฉางข้าว มีอาชีพตีฉิ่ง


วันหนึ่งตาฉวยอยากกินฉู่ฉี่ฉลาม จึงเลิกตีฉิ่งและวางฉิ่งไว้ใกล้กับฉาบ


ตาฉวยถือมวกออกไปหาปลา เดินไปตามลำคลองที่ชื้นแฉะ


ทางเดินชื้นแฉะเกินไป ตาฉวยลื่นล้ม มวกหลุดมือจมลงไปในน้ำ ตาฉวยเจ็บขาเลยฉุนเฉียว


ตาฉวยไปหาหมอ หมอฉีดยาให้ตาฉวยไปสองเข็ม ตาฉวยเจ็บและฉุนให้หมอ


ตาฉวยยังอยากกินฉู่ฉี่ฉลามจึงเดินไปที่ตลาดเพื่อซื้อปลาลาม


แม่ค้าถามตาฉวยว่าจะเอาปลาลามไปทำอะไร ตาฉวยฉุนเฉียวตอบว่า ฉันจะทำฉู่ฉี่ฉลาม


แม่ค้าเห็นตาฉวยฉุนเฉียวจึงแบ่งกล้วยฉาบให้ตาฉวย


ตาฉวยกินกล้วยฉาบจึงเลิกฉุนเฉียว และถือปลาลามกลับบ้านเพื่อทำฉู่ฉี่

  • คำพื้นฐานหมวด ฉ
ฉัน(ส) ฉีดยา
  • คำที่ใช้ในนิทานตัว ฉ
ฉัน(ส) ฉีดยา ฉวย โฉ่งฉ่าง ฉุนเฉียว ฉางข้าว ฉู่ฉี่ ฉลาม ฉิ่ง ฉมวก ชื้นแฉะ กล้วยฉาบ ฉาบ ฉุน
  • ฉ ออกเสียง ฉอ-ออ-ฉอ = ฉอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น