เปิดประตูท่องทุ่ง

เปิดประตูท่องทุ่ง...

บัญชีคำพื้นฐานชั้นเด็กเล็ก มีจำนวนทั้งสิ้น ๒๔๒ คำ จำแนกเป็นคำนาม จำนวน ๑๗๕ คำ จัดประเภทของคำได้ ๑๒ หมวด คือ หมวดที่เกี่ยวกับตำแหน่ง อาชีพ มี ๑๕ คำ เครือญาติมี ๑๔ คำ อวัยวะมี ๒๒ คำ เครื่องแต่งกาย - เครื่องนอน มี ๑๑ คำ ดอกไม้ มี คำ ผลไม้มี ๑๘ คำ ผัก มี ๑o คำ อาหาร มี ๑๒ คำ สัตว์ มี ๒๕ คำ สิ่งของ มี ๒๗ คำ พาหนะ มี ๔ คำ และสถานที่ มี ๑๒ คำ คำกริยา คำเชื่อม และคำอื่น ๆ อีก ๖๑ คำ

บัญชีคำพื้นฐานในชั้นเด็กเล็ก หรือบัญชีคำคุ้นตา ซึ่งมีจำนวนคำทั้งสิ้น ๒๔๒ คำ นั้นเป็นคำที่เด็กเล็กใช้พูดในชีวิตประจำวันที่มีความถี่สูง การนำคำคุ้นตาไปสอนอ่านควรคัดเลือกคำที่ใช้บ่อยในท้องถิ่น และในสถานการณ์ต่าง ๆ การกำหนดจำนวนคำไม่ควรมากเกินไป ควรอยู่ระหว่าง oo – ๑๕o คำ สำหรับการสอนอ่านคำคุ้นตานี้ ไม่จำเป็นต้องให้นักเรียนอ่านแบบแจกลูกและสะกดคำหรือผัน ให้อ่านเป็นคำและเข้าใจความหมายของคำนั้นๆ กกกเล็ก หรอบญชคคนต ซงมจนวนคงสน ๒๔๒ ค นน เปนคทเดกเกเลก

คำพื้นฐานกับนิทานพยัญชนะไทย พ.พาน (พยัญชนะตัวที่ ๓๐)

พ่อพายเรือ


พ่อชอบพายเรือเล่นพร้อมกับร้องเพลงขณะพายเรือ

“เอ่อ เออ เอิง เอย ฮ้า ไฮ้ เชี้ยบ เชี้ยบ พี่ลงเรือ ลำยาว หมายสาว กลางน้ำ สองมือพี่ นี้กำ(ฮ้า..) ด้ามพาย (ไฮ้)อยากชวน นวลเนื้อ มาพายเรือ ลำนี้ ลองมาใช้ พายพี่ (ฮ้า..) สักทีไหม(ไฮ้) น้องจับ พี่จับ บังคับ ใบพายพาย ถึงแล้วก็ สบาย ใจเอย”

วันหนึ่งพ่อชวนผมกับพี่ชายไปเยี่ยมเพื่อนพ่อที่เป็นพระ

พ่อเป็นคนพายเรือผมกับพี่ชายนั่งมองดูพ่อพายเรือ


ตามริมคลองน้ำมีฝูงแพะมากินน้ำ ฝูงแพะมองดูพ่อพายเรือ


พังพอนหลายตัวแอบอยู่บนต้นไม้ มองดูพ่อพายเรือ


พ่อพายเรือและร้องเพลง พาผมกับพี่ชายพายเรือไปเรื่อยๆ จนถึงบ้านเพื่อนพ่อ


บ้านเพื่อนพ่อเป็นวัด เพราะเพื่อนพ่อเป็นพระจึงต้องอยู่ในวัด


พ่อวางไม้พายไว้ในเรือ พวกเราเดินเข้าไปในวัดเพื่อไปหาพระ


ในวัดปลูกต้นพริกไว้รอบๆ โบสถ์ ในโบสถ์มีพระพุทธรูป


พวกเราเดินสวนทางกับพ่อครัวจึงถามหาพระ


พ่อครัวบอกว่าพระไม่อยู่ไปซื้อของกับพ่อค้าที่ตลาด


พ่อ ผมและพี่ชายจึงไม่เจอพระและพายเรือกลับบ้าน

  • คำพื้นฐานหมวด พ
พ่อ พี่ พา พระราชินี พริก พระ พาย(ก) เพื่อน พระเจ้าอยู่หัว
  • คำที่ใช้ในนิทานตัว พ
พ่อ พี่ พา พริก พระ พาย(ก) เพื่อน พร้อม เพลง พี่ชาย แพะ พังพอน เพราะ พระพุทธรูป พ่อครัว พ่อค้า
  • พ ออกเสียง พอ-ออ-พอ = พอ
พยัญชนะอื่นๆที่ออกเสียง พอ ได้แก่

ภ.สำเภา (พยัญชนะตัวที่ ๓๒) คำที่ใช้ในภาษาไทย : สำเภา ภพ ภัย ภาพ ภาย ภูติ ภูมิ ภมร สมภาร ภูเขา ภาษา ภิกษุ ภักดี ภาชนะ ภาวนาโภชนา สมภาร ภริยา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น