คำพื้นฐานกับนิทานพยัญชนะไทย ง.งู (พยัญชนะตัวที่ ๗)

งู งอ แง


งูงอแงไม่อยากไปโรงเรียนจึงร้องให้งอแงทุกครั้งเมื่อแม่งูมาส่งที่โรงเรียน


งูงอแงไม่ชอบเล่นกับเพื่อน จึงนั่งหงอยเหงาอยู่เพียงลำพัง


งูงอแงเลื้อยไปใต้ต้นเงาะ ใต้ต้นเงาะเงียบงันเพราะไม่มีใครไปวิ่งเล่น


บนต้นเงาะมีนกเงือกหัวหงอกกำลังใช้จงอยปากงับเงาะ


นกเงือหัวหงอกโยนเงาะมาให้งูงอแง งูงอแงใช้ปากงับเงาะและกินเงาะเหมือนกเงือกหัวหงอก


ขณะงูงอแงและนกเงือกหัวหงอกกินเงาะ มีชายหญิงใส่งอบเดินมาที่ต้นเงาะ


ชายหญิงวางงอบไว้ข้างต้นเงาะ งูงอแงแอบอยู่ข้างงอบ นกเงือกหัวหงอกแอบอยู่บนต้นเงาะ


ขณะนั้นมีลมพัดแรงทำให้ต้นเงาะโงนเงน นกเงือกหัวหงอกจึงใช้จงอยปากงับเงาะหลายลูกและรีบบินกลับรัง


ชายหญิงเก็บเงาะได้มากพอแล้ว จึงหยิบงอบมาใส่ งูงอแงแอบอยู่ในงอบ


ชายหญิงใส่งอบไปขายเงาะที่ตลาด งูงอแงเห็นคนนำเงินมาซื้อเงาะ


ชายหญิงขายเงาะจนหมด และนำเงินไปบริจาคให้โรงเรียนของงูงอแง


งูงอแงเห็นความดีของชายหญิง จึงซาบซึ้ง

และบอกตัวเองว่าต่อไปงูจะเลิกงอแง มาโรงเรียนทุกวันและตั้งใจเรียนหนังสือ

  • คำพื้นฐานหมวด ง
เงาะ งู
เงาะ งู งอแง หงอยเหงา เงียบงัน นกเงือก หัวหงอกงอย งับ งอบ โงนเงน เงิน
  • ง ออกเสียง งอ-ออ-งอ = งอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น